dinsdag 4 december 2018
Gourmand parfums, the icons
De herfst mag dan wel mijn favoriete seizoen zijn, de korte dagen vind ik echt een groot minpunt. Ik heb de kerstversiering dan ook al van zolder gehaald en vind troost in mokken warme chocolademelk met fluffy melkschuim (net iets minder slecht dan slagroom maar minstens even lekker), zachte truien en heerlijke gourmand parfums.
Gourmand parfums hebben de afgelopen decennia een eigen plekje in de parfumeriewereld veroverd. De trend werd gezet met de lancering van Thierry Mugler's Angel in 1992. Voor die tijd werden zoete elementen zoals vanille en tonkaboon ook al gecombineerd met de sensuele geur van patchouli en sappige vruchten maar Mugler tilde het naar een geheel nieuw niveau door ook eetbare elementen waaronder caramel, honing, suikerspin en chocolade toe te voegen. Er zouden snel veel gourmand geuren volgen, sommigen succesvol, anderen werden snel vergeten. Wel is het duidelijk dat er door deze categorie ook een geheel nieuw soort geur ontstaan is, eentje die je momenteel erg vaak tegenkomt in de parfumerie. De mainstream "fruit-chouli" is een geur die iets wegheeft van een gourmand maar een stuk draagbaarder. Ze zijn aantrekkelijk voor een groot publiek en er zitten aangename geuren tussen maar het unieke element wat een geur zo mooi maakt ontbreekt vaak.
Daarom een ode aan de meest briljante Gourmand parfums die er in de moderne parfumerie te vinden zijn. Ook ik heb een aantal grote gourmand liefdes gevonden en helaas ook verloren (als iemand weet waar ik nog een flacon Hanae Mori of Escada Collection kan vinden laat het maar weten). Dit zijn de geuren die al heel wat jaren deel uitmaken van mijn vaste collectie parfums. En trouwens ook de geuren die ik opnieuw aanschaf als ze op zijn. Dat gebeurt ook niet vaak.
Ik kan natuurlijk niet anders dan dit rijtje openen met "The one that started it all". Angel zorgde in 1992 voor de nodige ophef, either you love it or you hate it. Hoewel de geur vol zoetigheid zit zou ik Angel toch eerder omschrijven als buitenaards sensueel. Mugler wist met deze geur een heel nieuw type sensualiteit neer te zetten, deze geur is gewoonweg briljant en ik moet erbij zeggen dat ik de geur soms even zat ben maar toch vind ik mijn weg altijd weer terug. De combinatie van Patchouli, caramel, honing, chocolade, vanille, exotische vruchten zoals kokos en meloen, perzik, abrikoos, pruim, bessen en bramen, sandelhout en muskus is niet voor niets legendarisch en al ruim 26 jaar een bestseller. Wat eigenlijk bijzonder is door het niet alledaagse karakter van de geur (dus lieve parfumhuizen stop met het maken van al die op elkaar lijkende geurwatertjes en focus je op iets unieks, dank u!).
Uitreraard gaan succesverhalen meestal gepaard met een vervolg in de vorm van een 'flanker'. Een parfum dat lijkt op het origineel maar dan net even anders. De ene uitvoering is origineler dan de ander (uiteraard ook met wisselend succes) maar soms levert het gewoonweg hele mooie geuren op. Angel Fruity Fair is de meest recente variant op het Angel concept en ook een van de meest geslaagde. Dit is een veel frissere benadering van Angel, speelser en meer flirty dan sensueel.
La vie est belle, de geur in de flacon die zo eenvoudig lijkt maar van bovenaf gezien een glimlach is (ja echt waar kijk maar eens goed). Deze geur liet mij al vanaf de eerste kennismaking glimlachen, en die glimlach kwam zelfs de volgende ochtend terug toen de geur nog waar te nemen was op mijn sjaal. Dit is één van de zeldzame parfums die echt lang op de huid (of je sjaal, jas of trui) aanwezig blijven. Eigenlijk zouden alle geuren zo moeten zijn maar helaas...
La Vie est Belle eau de parfum is een zoete droom van praline, vanille, zwarte bes, iris, patchouli, jasmijn, sinaasappelbloesem en tonkaboon. De geur is zoet maar door de iris, patchouli en jasmijn toch ook erg bloemig en vrouwelijk.
Deze gourmand is mij persoonlijk iets teveel van het goede tijdens de zonnige warme maanden. Dan gaat de eau de parfum even een donkere kast in en dan komt het zonnigere zusje La Vie est Belle Éclat eau de toilette tevoorschijn. Die variant combineert het beste van twee werelden, de gourmand touch van La Vie est Belle en zomerse geurnoten van grapefruit, sinaasappel, neroli en sinaasappelbloesem.
Wat Guerlain betreft ben ik vooral een fan van de klassiekers, Champs Élysees is al vanaf de lancering één van mijn signature scents en sinds kort heb ik Samsara herontdekt. La petite robe noire was een gourmand waar ik even aan moest wennen maar uiteindelijk werd dit ook een grote liefde. La Petite Robe Noire is als een little black dress, een geur die elegant genoeg is voor overdag naar het werk maar genoeg glamour heeft voor een afterparty.
Dit is geen alledaagse gourmand door het gebruik van wat 'zuurdere' elementen waaronder zure kersen en rode bessen. De combinatie van die zure vruchten met bijzondere geurnoten van zoethout en anijs in een verder klassieke compositie van vanille, tonkaboon, amandel, roos, patchouli en iris zorgt voor een bijzondere geur. La petite Robe Noire is klassiek maar wel met een knipoog. Juist daarin schuilt de charme van deze geur.
De Eau Fraîche is mijn favoriete flanker van La Petite Robe Noire, dankzij amandelbloesem, pistache en citrusvruchten is het een heerlijke variant voor warme dagen of dagen dat het wat minder zwoel mag zijn. De flacon is qua vorm hetzelfde (de klassieke Guerlain flacon) maar de kleur van de inhoud én het zwarte jurkje zijn anders bij elke La Petite Robe Noire geur.
Zoethout, anijs en zure kersen zijn ook terug te vinden in Lolita Lempicka mon premier parfum en toch is dit weer een heel ander type geur dan La Petite Robe Noire die misschien deze klassieker uit 1997 wel als inspiratiebron had. Le Premier Parfum is een sprookjesachtig parfum, vrouwelijk, sensueel en een tikje mysterieus.
Naast het zoethout, anijs en zure kersen bevat deze geur ook zoete elementen als vanille, tonkaboon en praline. Een boeket van iris,viooltjes en klimop zorgt voor een bloemige touch en de basis is sensueel en aards door muskus en vetiver. Deze geur is simpelweg uniek, alles klopt aan deze geur. De flacon in de vorm van een appel, de campagnebeelden die gemaakt lijken te zijn in een betoverd bos, het parfum zelf. In één woord briljant.
Ook van Le Premier Parfum komen er met enige regelmaat nieuwe varianten uit, zowel luchtigere, meer zomerse varianten als zwaarder werk. Vooral die laatste categorie kan ik erg waarderen. Le Premier parfum is op zichzelf al geen muurbloempje maar de Midnight Fragrance is helemaal fantastisch op hele koude winterdagen. De zoethout, iris en vanille krijgen versterking van mirre en hars die de geur nog intenser en mysterieuzer maken.
Als afsluiter een niet alledaagse gourmand, Lalique Nilang is een relatief onbekende geur, ergens wel fijn want dan ruik je niet hetzelfde als de andere gourmand liefhebsters maar voor de tijd van het internetshoppen was het wel lastig om de geur te vinden. Mijn eerste flacon kocht ik in de superchique Lalique boutique in Londen. Nilang is een zogenaamde 'aquatische gourmand'. De geur werd in 1995 gelanceerd en is een aantal jaar geleden in een nieuwe verpakking gestopt.
Nilang is duidelijk een zoete, sensuele gourmand dankzij de geurnoten van praline, blauwe bessen en vanille en sensuele basis van sandelhout, muskus en amber. Maar dan is er ook de aquatische kant die een frisse touch aan de geur geeft. Lotus, waterlelie, waterjasmijn en freesia maken de geur vrouwelijk en delicaat. Door deze bijzondere combinatie is dit de enige gourmand die ik kan dragen als de temperaturen boven de 25 graden stijgen, de andere gourmands vind ik dan gewoon too much maar Nilang blijft verfrissend en heeft toch de glamour van een gourmand.
De foto was natuurlijk ineens onvindbaar (je bent een chaoot of je bent het niet...) dus dan nog maar twee mooie plaatjes van de andere gourmand liefdes.