Parfums voor Diva's |
Mag ik het hardop zeggen? De afgelopen maanden zijn er veel nieuwe geuren gelanceerd en wat bij een parfum vooral telt is natuurlijk persoonlijke smaak. Nu ben ik nogal lastig en hoewel ik de floral gourmand trend parfums kan waarderen en ook gerust draag gaat mijn parfumliefhebbende beautyhartje er niet sneller van kloppen. Het zijn eerder kortstondige flirts dan langdurige liefdes. Vorige week was ik op bezoek bij Guerlain waar ik een hernieuwde kennismaking met Shalimar had (ik mocht de originele formule dragen, een emotioneel moment, not kidding). Shalimar staat inmiddels op de verlanglijst maar er zijn meer parfums die de draagster voorzien van dat vleugje onvergetelijke je ne sais quoi. Want willen we uiteindelijk niet stiekem allemaal een onvergetelijke indruk achterlaten?
Een ultiem parfum is er voor mij persoonlijk eentje die verfijnde luxe uitstraalt, het type geur kan binnen die voorwaarde nogal verschillen van compositie maar over het algemeen genomen zijn het parfums die een wat complexere opbouw hebben en eerlijk is eerlijk, tijd is tegenwoordig geld dus vele parfumhuizen nemen niet meer de tijd om een uitzonderlijke geur te creëren. Iets wat heel begrijpelijk is maar wat ik wel betreur, ik kan helemaal opgaan in een bijzondere compositie en veel van mijn favorieten op dat vlak komen uit de vorige eeuw (wat klinkt dat heftig...).
Toen lag het tempo net even iets lager en deden meesterparfumeurs soms wel 10 jaar over het creëren van één parfum. Een kostbare aangelegenheid maar volgens mij wel eentje die loonde want veel van die meerjarenplannen staan nog altijd in de bestsellerlijsten van de parfumerie. Anyway genoeg gebrabbeld, er zijn nog wel merken die hun geuren met veel oog voor detail tot stand laten komen en een goed voorbeeld hiervan is het Franse Sisley.
Eau du Soir was hun tweede damesparfum en werd door de oprichter Graaf Hubert d'Ornano gecreërd als geschenk voor zijn echtgenote Isabelle. Het uitgangspunt was het creëren van een parfum dat de Gravin zou herinneren aan haar jeugd in Spanje (hoe romantisch!) Het was 9 jaar haar signature parfum voordat ze na aandringen van vriendinnen besloot om de geur uit te brengen voor het grote publiek.
Soir d'Orient is het nieuwe hoofdstuk in de Eau du Soir saga, Soir d'Orient is wederom een ode aan Spanje en ditmaal aan het mystieke Andalusië. Isabelle wandelde graag in de tuinen van Alcazar bij het vallen van de avond. Dit parfum dat een rijke, bijna bedwelmende compositie is van Italiaanse citroen, galbanum, saffraan, zwarte peper, roos, geranium, sandelhout, wierook en patchouli brengt dat gevoel tot leven en vormen samen een heerlijk luxueuze Oriëntaalse bloemengeur.
Persoonlijke favoriete geuren die al wat langer bestaan zijn Lalique de Lalique en Lady Caron. Lalique de Lalique bestaat al wat jaren en werd gelanceerd in 1992, deze bijzonder mooie geur is warm en elegant. Gardenia uit China, Siciliaanse mandarijn, zwarte bessen, pioenrozen, oranjebloesem, magnolia, Bulgaarse roos, ylang-ylang, sandelhout, vanille, amber, eikenmos, cederhout en muskus vormen samen deze heerlijke weelderige bloemengeur.
Lalique de Lalique werd gecreëerd om het tijdloze en klassieke 'feel' van de kristallen meesterwerken van Lalique een geur te geven. De geur was dan ook al in talloze prachtige gelimiteerde kristallen flacons verkrijgbaar (echt even de moeite van het bekijken waard zo mooi) en nog altijd komt er elk jaar een prachtige nieuwe editie uit.
Een andere persoonlijke favoriet is Lady Caron van het fameuze Franse parfumhuis Caron, Lady Caron heeft een bijna bizarre opbouw, de parfumeur heeft er destijds voor gekozen om de bloemen in de top van de geur te verwerken terwijl het fruit in het hart van de geur schuilt. De geur opent met de bloemige noten van magnolia, oranjebloesem en jasmijn waarna je een vleugje frutig zoet waarneemt door perzik en framboos in het gezelschap van roos en de witte verleidster tuberoos. De basis vormt een warme grazieuze ondergrond door het sandelhout, eikenmos en eikenhout.
Nu kan ik mij wel indenken dat deze geuren nu misschien niet meer zo makkelijk scoren bij het grote publiek omdat je hier wel van moet houden maar is parfum niet ooit gecreëerd om jezelf te onderscheiden van de massa in plaats van erin op te gaan? Ik blijf volop van dit type parfums genieten en hoop dat mijn lievelingen nog lang verkrijgbaar zullen zijn. Andere geuren uit dit genre zijn bijvoorbeeld Boucheron eau de parfum (1988), Must de Cartier (1981) Hermès 24 Foubourg (1995) Miss Dior (de klassieker uit 1947 niet de nieuwe zoete variant) Lanvin Arpège (1927) of Van Cleef en Arpels First (1976). Ik heb er al een aantal op mijn verlanglijst staan voor een heerlijke geurtrip down memory lane.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
thanks for reading! laat gerust een berichtje achter :)