A Birthday beauty confession

My 3rd B-day 

Vandaag vier ik mijn 34e verjaardag, als ik het zo typ besef ik mij dat ik mij helemaal nog geen 34 voel maar dat ik nooit lekkerder in mijn vel heb gezeten dan nu. De onzekerheid word steeds minder en dat is wel heel erg fijn want ik zou geen 20-er of (even worse) een tiener meer willen zijn. 

Mijn bijna 14-jarige lichtblonde stiefdochter heeft de Amy Winehouse look geadopteerd, een dikke zwarte eyeliner op haar bovenste ooglid zorgt ervoor dat ze er altijd vermoeid uitziet ondanks de dikke laag foundation. Ik heb maandenlang geprobeerd om haar een andere iets meer naturel look aan te praten maar toen kwam er ook een laag oogpotlood op het onderste ooglid bij.... Het leed dat pubertijd heet. Inmiddels heb ik het dus maar opgegeven en verberg mijn irritatie als ze vergeet haar rommel op te ruimen maar wel de tijd neemt om zich op te maken alsof ze naar een nachtclub gaat. 

Misschien denk je nu waarom zeg je er niks meer van? Welnu, we zijn allemaal pubers geweest en hebben allemaal wel eens iets gedragen waar we ons nu misschien wel diep voor schamen. Zo had ik als 12 jarige mijn haar op bob lengte laten knippen en ineens kwam er een serieuze bos krullen tevoorschijn die daarvoor gebukt ging onder de lengte. 

Toen kreeg ik mijn eerste potje Molding mud mee, nog altijd een product dat in mijn stash terug te vinden is (de potion 9 ontdekte ik een paar jaar later tijdens een vakantie, de leave-in kracht van de Potion 9 redde dat jaar mijn haar van de ondergang) Toen die krullen na het kortwieken een tussenlente bereikten heb ik het maandenlang in een soort tante Siydonia knot gedragen, ik krijg rillingen als ik die foto's nu terugzie, what was I thinking?

Zelfs later nog ging ik wel eens mee met trends die niks voor mij waren, hoewel ik tiener was tijdens de gabbertijd heb ik me nooit laten verleiden tot het opscheren van mijn haar. Waarschijnlijk kwam dat voort uit de eerdere bob actie. Wel had ik hele dunne geëpileerde wenkbrauwen, ik heb echt geluk dat ze vrij snel weer mooi aangroeiden en nu hoef ik alleen zo nu en dan nog wat verdwaalde haartjes weg te plukken. Ze hebben hun natuurlijke vorm terug en die mag blijven met behulp van het meest onmisbare beautytool ever: de Tweezerman. 

Geurliefdes komen en gingen de afgelopen 20 jaar (rond die leeftijd ging ik de luxe parfumerie ontdekken, ik ben misschien een verwend mormel maar ik had niks met Charlie en NafNaf...sorry guys....). Op mijn 16e ging ik als geurpromotrice aan het werk en toen ging ik pas echt los. Toen ik na een jaar in de cosmeticawinkels achter de douane bij Schiphol ging werken werd het nog erger, na desnoods een extra lange dienst in de parfumerie moest ik toch nog even de Etos of parfumerie voor de douane in....

Ik heb ontzettend veel parfums zien komen en gaan, ik kan de meeste nog levendig voor de geest halen, L'eau D'issey's frisheid was revolutionair, evenals het gifgroene it-elixer Gucci Envy dat onder het toeziend oog van mastermind Mr Ford gelanceerd werd. Chanel Allure was ook een unieke compositie en nog altijd een bestseller. Hoewel veel geuren destijds uniek in hun soort waren hebben velen plaats moeten maken voor de nieuwe generatie parfums. Iets wat ik enorm betreur want veel geuren zijn momenteel toch zoete imitaties van voorgangers of concullega's.

Van mij mag er een 90's revival op geurgebied plaatsvinden, geuren die ik enorm graag terug zou willen zien zijn onder andere de eerder genoemde Gucci Envy, Dolce & Gabbana pour femme (het origineel), Versace's Blonde (die was zoooooo goed), Gío van Giorgio Armani, Vocalise van Shiseido en Ralph Lauren's Safari.

Ik bewonder vrouwen die jarenlang slechts één parfum dragen, ik wissel graag af maar er zijn toch een paar geuren die ik al jarenlang trouw ben. Grote favoriet is Champs Élysees van Guerlain, feestelijk, sophisticated en classy. Ikhoop elk jaar op de prachtige gouden refillable flacon. Shalimar heb ik ook ooit eens gehad en die staat ook weer op de wishlist. Inmiddels grijp ik steeds vaker naar grote klassiekers zoals Lady Caron, Lalique de Lalique, Diorama en Eau du Soir van Sisley. Ik hou wel van een vleugje nostalgie en geuren met karakter.

Qua make-up heb ik ook veel looks gehad, al heb ik nu al een paar jaar een vrij rustige look tot de mijne gemaakt, vleugje foundation, bruine mascara, wenkbrauwen aanzetten, wat blush en highlighter en eventueel een kleurtje op de lippen. Tot een jaar of 5 terug was lipgloss altijd favoriet, nu draag ik zelden nog een glossje, de Puregloss van Jane Iredale is fijn, en in mijn tas vind je altijd wel een tube lipgloss van Collistar maar lipstick heeft de voorkeur.

Liefst een neutrale nudetint en heel soms een koraalkleur (MAC Vegas Volt whoohoo) maar soms wil ik ook wat anders en de veiled rouge van Shiseido is daarvoor perfect. Prachtige glinsterende deeltjes in combinatie met een semi dekkende kleur. Vooral Orangerie en Pomegranate zijn erg mooi en subtiel. Ooit had ik een transparante lipgloss van The Body shop die zorgde voor een platic niet zo subtiele hoogglans, toen ik het een goed idee vond om die over fuchsia lipstick te dragen keek zelfs mijn lerares Frans zo zorgelijk en verschrikt dat ik die combi nooit meer gedragen heb.

Trouwens, er schiet me ineens nog een beautyramp te binnen, ik ben niet zo goed met kappers, er zijn er een paar die het snappen maar dan nog gaat het wel eens enorm mis (behalve bij Mika van Leeuwen hij is briljant alleen moet ik daarvoor naar Amsterdam). Vorig jaar werden mijn voorste lokken te kort geknipt (meneer de kapper hoe zou een pony mij staan, nou mevrouw daar heeft u het haar niet voor had toen het beste antwoord geweest pas na een half jaar zat het weer fatsoenlijk). 

Een paar jaar daarvoor kreeg ik highlights from hell en voor mijn trouwen ging ik naar een andere Peetoom vestiging dan normaal en was de styliste zelf nogal dol op veel blond waardoor ik echt op een overdosis blond getrakteerd werd. Aangezien ik allergisch ben voor haarverf (een geheel ander drama) was het laten uitgroeien van de blonde highlights een tergend langzaam proces en voorlopig houd ik het lekker bij mijn eigen donkere kleur. Onlangs begon ik weer te twijfelen maar als ik dan naar mijn trouwfoto's terugkijk weet ik dat ik een brunette ben. 

Qua foundation ben ik een laatbloeier, als puber droeg ik wel eens een getinte dagcrème (Odélys van Guerlain helaas bestaat die lijn niet meer) maar echt echt foundation heb ik nooit echt gedragen dankzij de lieve mevrouw van de Shiseido in de Bijenkorf Amsterdam. Toen ze mij tussen de foundations zag snuffelen om een dekkend product te shoppen dat de pukkeltjes zou camoufleren raadde ze mij een huidverzorgingsregime van Pureness aan en gaf wat proefjes mee. Na een week smeren was ik overtuigd en haar eeuwig dankbaar.

Nu is concealer mijn beste vriend maar rond mijn neus zitten toch wat gesprongen adertjes en die camoufleer ik het liefst met behulp van de Jane Iredale Glow Time BB cream of de Purepressed base foundation. Deze minerale make-upjes verstoppen de huid niet maar doen wat ze moet doen en als bonus zijn ze ook nog eens heel erg verzorgend voor je huid.

OPI Germany collectie 2012

Nog zo'n beauty obsessie is nagellak, als tiener was ik stikjaloers op de moeiteloos mooie nagels van een vriendin maar zelf beet ik mijn nagels kapot. Moeders heeft mij toen gered door mij een Herôme versterkingskuurtje en na een paar weken braaf lakken zag ik mijn nagels sterker worden én lang groeien.

Sindsdien is nagellak een ware obsessie (daarvoor al maar niet op die afgekloven stompjes) en OPI blijft toch wel mijn all-time favoriet. Hun collecties brengen mijn hoofd elk seizoen weer op hol. Dit najaar is het thema Venetië maar ik draag ook altijd heel graag kleuren uit voorgaande jaren. Momenteel heb ik mijn Germany lakjes weer herontdekt.

Al vanaf het moment dat ze gingen groeien (en ze gingen hard!) heb ik mijn borsten goed verzorgd, ik heb het geluk dat striae aan mij voorbijging en ik ben gezegend met een mooie volle buste. Jarenlang is de Tonic buste van Clarins mijn lieveling geweest, het was een luchtige spray die de huid verzorgde en ik ben nog altijd een beetje boos dat het product niet meer bestaat.

Nu ik zwanger ben en het gevaar van verslapping en striae weer een beautyzorg is (eentje die ik er graag voor over heb) maakt Clarins ook deel uit van mijn vaste verzorgingsritueel. De Lait Jambes Lourdes is heerlijk verkoelend voor vermoeid aanvoelende benen, de Strech mark control gaat nu al op buik en lovehandles en de Huile Tonic is heerlijk voor onder de douche (naspoelen met zo koud mogelijk water is op warme dagen geen straf en zorgt voor een lekker strakke huid) en zorgt voor versteviging en een lekker gehydrateerde huid.

Verbranden is in mijn optiek echt beautyblunder nummer 1, we weten nu wat de zon voor schade kan doen en het toenemend aantal gevallen van huidkanker is zorgwekkend. Natuurlijk garandeert braaf smeren geen hoge leeftijd maar je huid zal je dankbaar zijn en we moeten zuinig zijn op ons mooie huidje. Het is mij ook wel eens overkomen, ik lag op mijn buik en trok mijn bikinibroekje in mijn bilnaad voor bruine kadetten, maar vergat ze even in te vetten, ik kan je vertellen, dat heb ik geweten, AU!!!! Zitten op verbrande billen is niet grappig....

Nu smeer ik mij braaf een half uur voor het zonnen in, ik smeer veel en liefst met een hoge factor. Vorig jaar ontdekte ik Dermalogica en ben sindsdien groot fan van de no nonsense skincare producten van dit fijne merk. Hun Protection 50 Sport en after sun repair zijn bij far mijn favoriete zonverzorgingsproducten. De frisse SPF 50 smeert lekker, is niet vettig en is een ware bodyguard voor je huid. Deze tube is investering voor nu en voor de toekomst van je huid.

Ik moet heel hard om mijzelf lachen als ik denk aan de vele beautyblunders die ik begaan heb en er zullen er heus nog wel volgen. Ach weet je, zolang je maar doet waar je jezelf goed bij voelt, er is ook eigenlijk niks mis met je unieke zelf en zo heb je achteraf altijd nog wat te lachen. 

Ik verheug mij op de dag dat stiefdochter griezelend naar haar 10.000.000.000 selfies met eyeliner terugkijkt.....Ik ga zo een taartje eten, als ontbijt! 

Mét blonde uitgroei en fake tattoo (een echte zou mij te snel gaan vervelen vrees ik).